Abdullah Hakimoğlu - Muhabbet Medya

“Yine o müttakiler çirkin bir günah işledikleri, ya da nefislerine zulmettikleri zaman Allah’ı hatırlayarak hemen günahlarının bağışlanmasını dilerler. Allah'tan başka günahları kim bağışlayabilir. Bir de onlar bile bile işledikleri günah üzerinde ısrar etmezler.”
(Ali İmran,3/135)

Bir önceki ayette bollukta da darlıkta da Allah için harcama yapmak, öfkeyi yenmek ve insanları affetmek müttakilerin hasletleri arasında sayıldı. Burada ise müttakilerin ikinci grup hasletlerinden bahsediliyor. Buna göre müttaki dileyen, istiğfar eden insandır. Allah insanların günahlarını affeder. Bir önceki ayette Cenab-ı Hak insanların affetme ahlakına sahip olmalarını istiyordu. Burada ise bu ahlakın kendi ahlakı olduğunu beyan ediyor. Bu ayet bize şunu anlatıyor:

Her birimiz günah işlemeye eğilimli yaratıldık. Çeşitli sebeplerle günah işleyebiliriz. Bu büyük günah olur, küçük günah olur. İnsan mümkün olduğu kadar günah işlemekten kaçınmaya çalışmalı, Hepimiz bunun için gayret göstermeliyiz. Bizim şeytana, nefsimize, ya da kötü bir arkadaşımıza uyarak günah işlememiz bizi “müttaki” olmaktan çıkarmaz. Ancak ayette bildirildiği gibi işlediğimiz günahlarda ısrarcı olursak, bilerek o günahı işlemeye devam edersek, Allah’tan af dilemezsek o zaman müttaki olma vasfını kaybederiz. Çünkü af dileyen insan Yüce Allah’ın gazabından ve azabından korkuyor ve ondan sakınmak istiyor demektir. Bu sakınmadan dolayı “müttaki” vasfını kazanıyor.

O halde Yüce Allah bizi nasıl günahlar işlemiş olursak olalım, istiğfara çağırıyor. Tövbe etmeye çağırıyor. Burada önemli olan bazı hadislerde bildirildiği gibi insanın “Allah’ın affedici olduğunu bilmesi”dir. Allah’tan af dileyen insan, kendisinin kusurlu olduğunu kabul eden, Allah’ın da affedici olduğunu bilen ve buna inanan insan demektir. Bu inanç, onun Allah tarafından affedilmesini sağlıyor. O halde Allah’tan af dilemek, ona tövbe etmek de takvanın özelliklerinden birisi olarak takdim ediliyor.

Bir hadis-i şerifte şöyle buyuruluyor:

Günah işleyen bir insan güzelce abdest alır, sonra iki rekat namaz kılar ve tövbe ederse Allah o kimsenin tevbesini kabul eder.
(İbn-i Kesir, ag.e.I.,498)

Bir başka hadiste de peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

“Lailahe illallah demeye ve istiğfar etmeye devam edin. Bunları çoğaltın. Çünkü iblis şöyle der: Ben insanları günahlara helak ederim. Onlar da beni ‘La ilahe illallah’ ve istiğfar ile helak ederler. Onları böyle gördüğümde onları hevalarına uydurarak helak ederim. Ama onlar hidayete ermiş olduklarını zannederler.”
(İbn-i Kesir, a.g.e.,I.,498)

O halde günahlara karşı kelime-i tevhid ve istiğfar silahlarını bırakmayalım. Biz istiğfar ettiğimizde, içimizdeki kötülük işleme meyli de kırılır. Bu yüzden ‘la ilahe illallah’ demek Allah’ı, istiğfar ise onun affedici olduğunu hatırlatır.

www.muhabbetmedya.com