Sanki daha çalımlısı varmış
Varsa da
O ütopyada yaşamaya layıkmış gibi
Ankara’yı niye “sevmiyorum” der biri…
Dilbere ilişmenin eğlencesinden
En alımlı şehir için
Senin göğsünde uyuyamam deyince
Tezden meddah mı olur ki insan
O zaman ne demeli
Bütün şehirlerim güzel
En sade haliyle
Ankara da güzeldir

Hafif sisli Ankara’da
Tan yeri ağarmadan yola çıkarsan
Seher vaktinin duvağına, kırağı düştüğünü görürsün.
Kısacık da olsa bozkırlara götürür seni
Refüjleri süsleyen çalılıklardan gelen cıvıltılar.

Kuş seslerinden irkilip
Sırtına dokunulmuşçasına başını kaldırıp
Geri dönen ihtiyar,
Nasıl da özlemişsin cıvıltıları
Küçücük çalılıkların içinde didik didik
Sesin sahibini ararsın.

Koca şehrin sessizliğini bozan gizli minik tınılar
Durgun su dinginliğini andırır.
Ankara’nın da
Daha güzel olduğu saatler vardır.