Mübarek ramazan-ı şerif geldi. Bu vesile ile geçmiş yıllarda ramazana dair yazdıklarımı gözden geçirdim.

Ağırlıklı olarak önce ibadet ve kulluk, ardından bu vecibelerin getirdiği dostluktan, kardeşlikten, ikramdan, cömertlikten, şefkatten bahsetmişim.

Zaman geçtikçe, şartlar ve ihtiyaçlar değişiyor. Önceliklerimiz önemsizleşiyor.

İlk iftar arefesinde, herkesin kendi imkanları dahilinde sofralar kuracağını biliyor olmak bu gün itibariyle bana ne heyecan veriyor ne de zevk.

Biliyorum ki Dünya’nın birçok yerinde birileri acılar içinde. Eğer ki iftar saatini bekliyorsa huzur ve huşu içinde değil. Kaybettiği canlarının acısı midesine taş gibi oturmuş iken, saldırının ve ölümün kıyısında iken nasıl haz alsın?

Kuracağı iftar sofrası yok ise, bir tas çorbanın hayalini kursa ne olur kurmasa ne olur?

Empati tam da günümüzün ihtiyacı.

Şahsi kemalatı için belki de olağanüstü gayret gösterecekler var.

Bunu biliyorum.

Çok Kur’an okumak, her gün farklı camide ibadet etmek, iftar-sahur arası tefekkür, vird, namaz ile meşgul olmak.

Kısaca Cenneti kazanmak arzusu ve umudu ile bildiği her güzelliği yaşamaya çalışmak.

Ne güzel. Tebrik ve takdire şayan haller.

Bir de bunların yanına “empati” katabilinse nurun ala nur olur.

İftara içecek bir tas çorbamız yokmuş gibi müslüman olduğumuzu düşünsek.

Bir kurşunun bizi sahursuz bırakabileceği ihtimaliyle mü’min kalabilsek.

O istediğimiz ve umut ettiğimiz Cennet’e Cehennemi acılar çeke çeke gitme imtihanından geçtiğimizi iliklerimize kadar yaşayabilsek.

Evladımızın cansız bedeni kollarımızdaymış gibi bir durumda iken okunacak ezanlara kulağımızı açıp, imanımızın gücünü gösterebilsek.

Habeş’li Bilâl’in teslimiyetinden nasiplenip, Hz. Ebu Bekir sadakatinde dinlenip, Hz. Ali cesaretinden gayretlenip, Hz Ömer adaletiyle hakikatleri dile getirebilsek.

Evet ramazan Kur’an ayıdır.

Amenna.

Kur’an; iman edenlere, her türlü kötülükten, zulümden, haksızlıktan, garam ve günahtan kaçının derken, diğer bir manada cihad edin diyor.

Elinizle, dilinizle, gücünüz yetmiyorsa kalbinizle.

İşkembenin arzuladığı bir tabak etten vazgeçip, bir tas çorbayı tercih edip, masum ve mazlumlara infak, ikram etmek de cihaddır.

Çorbanız bereketli, lezzetli olsun.