Sonda söylenecek sözü başta söyleyeyim: Biz şark toplumları dini ciddiye almıyoruz. Dini ciddiye almıyoruz demek, aynı zamanda Allah’ı ciddiye almıyoruz demek.

Salla başı, kıl namazı. Yeter de artar bile. E zaten zekat çoğumuza düşmüyor. Oruç da diyet gibi güzel bişey. Zaten doktorlar da tavsiye ediyor. Vücudumuza da faydalı. E yeter işte!

Dün Garptan bir dostumla konuşurken İngiltere’de her gün bir araya gelip iki saat Kur’an tefsiri okuyup çalıştıklarından bahsetti.

Biraz düşündüm. Burada Türkiye’de bu hiç de mümkün gelmedi bana.

Sonra Amerika’da sabah işe gitmeden bir grup ailenin toplanıp Kur’an tefsiri çalıştıklarını duydum. Her sabah 7 ile 8 arası.

Ya bunlar kafayı yemiş, ya da biz.

Ya bunlar din, iman, Allah konularını çok ciddiye alıyorlar veya biz çok ciddiyetsiziz.

Bu dünyada dünya için koş babam koş. Topla babam topla. Onu al, şunu sat bunu da al, eskidi bi daha al, eskimeden al, üç tane yetmez beş on tane al. Onların var benim niye olmasın? Sabahtan akşama bunca masrafı karşılamak için durmadan çalış. Son model Iphone’un ile biraz da hava at. E tabi işinde de yükselmen lazım. Bi üste, bi daha üste, önce müdür yardımcısı, sonra müdür ol, ömrün yeterse belki genel müdür de olursun. Daha çocukları okutacağız, evlendireceğiz…

Ne güzel ciddiye alıp, onca zamanımızı, hatta hayatımızı sarf ettiğimiz bi sürü şey var bu hayatta.

Ya sonra!

E sonra topladığımız bunca şeyi bırakıp bir gün ölüp gideceğiz.

Sonra ne olacak?

Sonra bu dünyada çocuklarımız kaldığımız yerden devam edecekler. Belki arada bizi hatırlar bir fatiha okurlar.

Sonra!

Sonra bu dünyada esamemiz bile okunmayacak. Ama ahiret var. Cennet var. Allah var. Ebediyet var…

Onlar var da sen onlarda ne kadar varsın?

Bu hayatta onlarla ne kadar ilgilisin, Allah’ın hem bu dünya hem ahiret için seninle konuşmasını ne kadar anlamaya çalışıyorsun.

Tıp fakültesine girince pat diye doktor olunmuyor. Bir pratisyen (O da uyduruk bişey) olabilmek için 18 sene çalışıyorsun. Bir konuda uzman olmak için 24 sene.

Din dediğimiz, Allah, ahiret, ölüm dediğimiz konular dünyada bir meslek sahibi olmaktan çok daha önemsiz mi?

Bizim için öyle.

Salla başı kıl namazı, senede bi ay oruç. İş tamam.

İngiltere’de bir grup aile her gece 8/10 arası toplanıp Kur’an tefsiri okuyorlar. (Yanlış okumadın, her gece)

Kulaklarıma inanamıyor, soruyorum arkadaşa: Aile boyu mu, her gece mi? Sen ne dediğinin farkında mısın? Böyle bişey biz Müslümanlar arasında mucize gibi.

Amerika’da bir grup her sabah işten önce birinin evinde toplanıp 1 saat Kur’an tefsiri çalışıp öyle işlerine gidiyorlar. (Yine yanlış okumadın, her sabah)

Ya bunlar kafayı yemiş!

Ya da biz!