Ne çok heves ettin eşyadan
Esir aldı seni vazgeçemedin riyadan
Kaçmadın rahattan rehavetten sefadan
Söyle Ey nefsim!
Rabbin sana kafi değil mi?

Kırıldın her seferinde ağyardan
Akıllanmadın devam ettin hatandan
Bilemedin senin huzurundu Yaradan
Söyle Ey gönlüm!
Rabbin sana kafi değil mi?

Musibet yağmurları yağarken semadan
Islandın iliklerine kadar ezadan
İmtihanın kalkamadın altından
Söyle Ey ruhum!
Rabbin sana kafi değil mi?

Acının dili bahsetse yarandan
Sağ kurtulan olur mu o müthiş yangından
Yanan sensin, geçen ise zamandan
Söyle Ey canım!
Rabbin sana kafi değil mi?

Fikretmek için yaratılan
Selim olunca Hakkı bulan
Benliğe uyunca yolda kalan
Söyle Ey aklım!
Rabbin sana kafi değil mi?

Kainatı seyredip hayran olan
İçinde kandiller yanan
Bazı zamansa harama dalan
Söyle Ey gözüm!
Rabbin sana kafi değil mi?

Kâh abad eder balından
Kâh gönül Kâbe’si yıkan
Hayır mı şer mi seçmek sana kalan
Söyle Ey dilim!
Rabbin sana kafi değil mi?*

*Zümer suresi 39/36