Toprağa düşen her canla,
bir gelincik açar Gazze de.
Kırmızı…
Kan gibi...
Dökülen her bir yaprak bir direniş şarkısı söyler.
Umut gibi...

Gökte uçurtmalar yok artık, ama gözler hala yukarı bakar
Bir serçenin kanadında taşır umut
Gölgelerle örülmüş sokaklara .

Bir annenin sessiz çığlığı
gizlenir rüzgâra.
Çocuklar düş görür molozlar arasında,
oyuncak yerine taş tutar avuçlarında.

Gökyüzü bilir en çok,
hangi kuşlar dönemez
yuvasına,
hangi sabah
gözyaşına niyet edilir ezanla…

Kurşun sesine alışmış duvarlar
Her sabah bir dua fısıldar
Zulmün gölgesinde bir çiçek uyanır her sabah
Dökülen her yaprak bir direniş şarkısı söyler
Can gibi...
Umut gibi...

Gelincikler büyür Gazze de
Şehitlerin kucağında al al açar çocuklar
Narin kalplerine kurşunlar yağsada
Kırmızı balonlara tutunur hayalleri
Her biri bir direniş şarkısı söyler
Can gibi...
Umut gibi..

Zulmün gölgesinde bir çiçek uyanır
Rüzgarla savrulurken çiçekler
Yinede direnirler
Çünkü bilir
Rüzgar elbet diner
Zulüm geçer,
Kök salan sevda kalır,
Gazze gibi,
Can gibi,
Umut gibi...