
Ömer Faruk Topçu
Taht
Ölümlü dünya murdar
Gönlün dala konduğu
Tahtın kandığı köle
Pervaz ederken cümbüş
Yaldızın çok karamsar
Sihrin saydığı yıldız
Pontik amfora kırık
Mayalı dilde cellat
Su içirdiğim çölde
Coşkun seldir karanlık
Aşk çatlaklığı dilde
Arklar, şavklar, şarkılar
Çatlar sedeften kabuk
Ürkekçe doğar günah
Koynunda yasallaşır
Gümrah açılan ufuk
Müjdeler konar örse
Bir filiz masallaşır
Düşünce düşünceye
Sarp gecelerce düşman
Kemir tahta kurusu
Bahtına ağlayanı
Tahta yapışıp kalmak
Ne yaman bir imtihan