Hayatın kuralıdır: "Her insan ancak kendi çabalarının karşılığını elde eder." (Necm 39)

Bu demek oluyor ki, herkes yaptıklarının sonucunu bulur. Hep aynı tohumları eken bir çiftçi hep aynı mahsülü alacak hasat zamanı.

Kötülük ektiyseniz iyilik biçmeyi mi bekliyorsunuz?

Hep tembellik, uyuşukluk ise tohumlarınız, üretim mi bekliyorsunuz?

Necm 39 ayeti bize, bilinmez olan geleceğimizi bilinir olması için el feneri tutuyor.

Yani herkes geleceğini anlamak için geçmişine ve bugüne baksın.

Ne ekti de ve ne biçecek insan?

Tövbe ve, helallikle ektiği kötülükleri bozabilen ve bugünden itibaren iyi işler, ihlaslı tohumlar ekebilen, hayatta biraz geç kalmış olsa da, gelecekte iyilik mahsulleri biçebilir... Hem bu dünya da

Geç kalsa da, ömrü yetmese de ahiret geleceğin de mahsulünü alacaktır.

Öyle ise geleceğinin güzelleşmesini isteyen için iki yol var..

1- Tövbe ve helallikle geçmişte ki kötülükler düzeltmeli.

2- İyi bir geleceğe hazırlanmak üzere, yaşanan hayatı Kur’an ve sünnet üzere düzeltmeye girişmelidir.

Bilelim ki dünya cennet değildir. Allah, dünyadaki oluşları "zamanın" ve "sebepler dairesinin" düzlemine yaymıştır.

Burada kimse istediğini anında, çabasız elde edemez.

Cennette “Şöyle bir güzel bahçem, böyle ağaçlarım olsun,” dersiniz, anında önünüze serilir.

Dünyada ise ufak bir tohumun ağaca dönüşmesi hem çok çabaları ve hem bir ömrün sabrını gerektirir…

Öyle ise hayatımızı bir nakış gibi muazzam bir eser olacak şekilde tekrar gözden geçirelim ve onun neresini nasıl işledik ve nasıl restore edebileceğimizi tesbit ederek yeniden yaşamaya başlayalım.

Allah (c.c) samimi kullarının dostudur ve arayana yolunu gösterendir. İnsanın koruyanı ve yardımcısıdır.