Hazan tarlasından derttir hasatım
Avare başları biçer dostlarım
Sualim granitten, serttir kıratım
Gam derelerini içer dostlarım

Mahzun talihimi yeller savurdu
Kahrın içindeyiz bilin dostlarım
Sevgi emelimi, çöller kavurdu
Gecelere niyaz dilin dostlarım

Beslediğim dağdan armağan yağdı
Açsın diye baktım soldu dostlarım
Kederden ağladım bulutlar çağdı
Uhdutlarım yaşla, doldu dostlarım

Türlü tuzaklardan daraldı yolum
Odum yüreğimde söndü dostlarım
Yen içinde ağlıyor kırılan kolum
Yüzüme artlarını döndü dostlarım

Benlik bileğini bükemez garip
Yollarım nebisiz bitmez dostlarım
Dünyanın keyfini çekemez tabip
Kefenler duasız yunmaz dostlarım

Önümüzde tabut durmuyor sefer
Er namına tekbir göçülür gider
Şahın mirasına bir miskin yeter
Günü gelince yeterki ölün dostlarım

Neye tutunmuşsak elden düşüyor
Hak için kıyama kalksak dostlarım
Arzda tek kalınca arzum üşüyor
Yalnız komayanı bulsak dostlarım

Ecel son nefestir, sıdk ile gelsek
Sıdkı, yalanlarla; örttü dostlarım
Rızadan gayri yol yok diyebilsek
Vahye tel örgüler çekti dostlarım