En önce burada oluyor akşam
Ufuk görünmüyor nereye baksam
Işığı bir gün görürüz çekme gam
Kendini dertlere salma ha anne

Açılan yaralar bağlarmış kabuk
Fışkırır kökünden kesilen çubuk
Yine de günlerim geçiyor çabuk
Dertli ırmak gibi çağlama anne

Hatıramdır gönderdiğim bileklik
Hamd olsun alnımız ak başımız dik
Ne caniyiz ne namusa göz diktik
O hâlde karalar bağlama anne

İnsan yaşıyor ne varsa kaderde
Sebepler her zaman arada perde
Sabah var akşamın olduğu yerde
Sakın yüreğini dağlama anne

Yusuf olanlara saraydır zindan
Yoksa zindandadır sarayda insan
Kavuşuruz tende bulundukça can
Öyleyse üzülüp ağlama anne