Alemde her canın hikâyesi var
Her sınıf başka tarz, başka bir kulvar

Canı yanan eşek, tazıca koşar
Eşekliği atar, semeri boşar

Kuzu, koç olursa kurdu boynuzlar
Şahit olur buna bütün horozlar

Horoz, it kovalar hızlı gagalar
Avcı niye kaçar, av ne yakalar?

Zorda kalsa kedi, aslan tırmalar
Parçalamaz belki; ama cırmalar

Tilkiyi kurtarmaz kendi kırk aklı
İşte bak duvarda al kürkü saklı

Fare gece çıkar, gündüz saklanır
Peynirli tuzağa düşer sallanır

İneğin gür sesi kasaba sökmez
Bıçak bilenirken gözyaşı dökmez

Mukallit mahluktur dallarda maymun
Farkında değildir kör uçurumun

Fil keyif çatarak gezerken ezer
Çimenler ağlaşır böcekler sezer

Aslanın şöhreti başına bela
Bir lahza rahatı yoktur mesela

Çalım ata ata gezer zürafa
Laf anlatamazsın yukarda kafa

Kurt, kocarsa olur ite, maskara
Sıfır elde sıfır mağrur fukara

Ayı, her ne görse düşer peşine
Hele bak bir pençesine dişine

Yaşlanırsa çürür dökülür yere
Akbabalar çıkar bu kez sefere

Kurtulamaz sinek bala düşerse
Eceli lezzettir şerbeti yerse

Yürür kaplumbağa yürür aheste
Tez canlı tavşanla çıkar düz teste

Çiçekten çiçeğe koşar arılar
Petek petek tamam olur yarılar

Canını dişine takar koşar at
Sigortası budur; bu yüzden rahat

Aşk ile herkesi gömer karınca
Aşiret etrafı tutup sarınca

Arifî baka-dur hayat filmine
Merakın yok mudur hayret ilmine?..