Susmayı öğreniyor insan çok konuşup boş konuşanlardan, alçak gönüllü olmanın güzelliğini daha bir iyi anlıyor çok bilmiş geçinip bir işi tek başına tam manasıyla başaramayan fakat bunun farkında bile olmadan övünüp özgüven patlaması yaşayanlardan.

Gerçekten bilen donanımlı insanlar; az, öz ve doğru konuşuyor zaten; dürüst olmak, doğruyu söylemek ne kadar zor olursa olsun, kaybedecekleri büyük olsa dahi, tereddüt etmeden doğruları söylemek. doğruların peşinde olmak ve doğrular söylendiğinde dinlemesini bilmek en güzel hasletleri.

Her yaşananın, sadece bir deneyim olduğunu kavramak insanı olgunlaştırıyor. Değmeyenlere, çok anlam yüklemenin ruhumuza verdiği zararı olgunlaştıkça daha iyi anlayabiliyoruz. Kendimiz olmayı seçmek en büyük fazilet. Kendi hayatlarını yönetemeyenlerin, diğer hayatlara müdahelelerine sadece gülüp geçebiliriz.

Kokuşmuş zihniyetlerin, yalan gülümsemelerin içinde yer almaktansa; uzaktan onlara seyirci kalıp, İnsanlığımızı korumayı öğrenebilirsek ne mutlu bize.

İnsan aklıyla, fikriyle, yaşadığı hayatla değerlidir. Kendimizi değersiz hissettiren her olaydan ve herkesten uzaklaşırsak ruhumuz dinginleşir.

Franz Kafka en yakın arkadaşı Max Brod ile tatsız bir olay yaşadıktan sonra şöyle der:

"Beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim."

İşte; canımızın yanmasına seyirci kalanları hayatımızdan çıkarabilmek de bir erdemdir onlara Hoşçakal demeyi bilip; varlığımızı hakedenleri hayatımızın en müstesna köşesinde misafir ederek hayatı daha yaşanır hale getirmek dahi kendi elimizde olduğunu yaş aldıkça öğreniyoruz. .

Evet dünyada soluk aldığımız sürece güzele, doğruya namzet olabilirsek Rabbimizin rızasına layık oluruz belki.

Rabbim soluk aldığımız sürece, gönlümüze, kalbimize şifa gülümsemeler, ömrümüze nasip olan güzel insanlarla rızıklandırsın bizleri. Zira rızık sadece boğazımızdan geçenleri kapsamıyor. Ve elbette kalbinde cennet taşıyan, bulunduğu her yere huzur veren, hassas, kırılgan ama güçlü, içten, samimi insanlar olalım

Zira; bir adım ötemiz musalla…