Said Ali Ümit - Muhabbet Medya

“Biriniz ayakta öfkelenirse otursun. Öfkesi geçerse ne ala. Aksi halde uzansın.”
(Müsned,5:152, Camiussağir,I.s.224.)

Öfke duygusu her insanda vardır. Buna kızgınlık da denebilir. Öfkelenmek, hele de bunu alışkanlık haline getirmek insanın kendisine de başkasına da zarar verebilir. “Keskin sirke küpüne zarar” diye bunun için söylenmiştir. İnsan kendisine de başkasına zarar verecek bu duyguyu kontrol altına almayı başarabilir.

Kur’an’da “öfkelerini yenenler” övülmektedir. Çünkü öfke kontrol altına alınmadığı takdirde, bundan kişinin kendisi, ailesi, çocukları, dostları ve münasebette olduğu bütün insanlar zarar görebilir. Bu yüzden Kur’an ve hadisler bize öfkelerimizi kontrol altına almayı öğütlüyor.

Peki insan öfkelendiği zaman bunu nasıl yenebilir? Günümüz psikolojisi de buna çözüm üretmeye çalışıyor. Bu konuda yapılan bütün çalışmaların takdire şayan olduğunu belirtmek gerekir. Öfkeyi yenebilmenin birinci şartı onu tanımaktır. Yani insan çabuk öfkelenen ve öfkelendiği zaman konuşmasıyla ya da davranışlarıyla başkalarını rahatsız eden birisi olduğunu her şeyden önce kabul etmelidir. Bunu kabul etmeden öfkeyi yenmek için bir çaba sarf etmesi mümkün değildir. Öfkesini tanıyan bir insan öfkelendiği zaman etrafındaki insanlara “kusura bakmayın şu sebepten dolayı öfkeliyim. Onun için sizinle sakinleştikten sonra konuşmak istiyorum” demelidir.

İnsan öfkesinin sebebini başkalarına söylediği takdirde onların da gönüllerini rahatlatmış olur. İşte bundan sonra öfkesini yenmek için ne yapması gerektiği gündeme gelmektedir. Hadis-i şerif bu konuda birkaç öneride bulunuyor. Bu konudaki başka önerilerin de kapısını kapamıyor. Bu öneriler sünnettir. İnsan bunları tatbik ederse hem sevap kazanır, hem de öfkesini kontrol altına almış olur.

Hadis-i şerifte öfkelendiğimiz zaman ayakta isek oturmamızı öneriyor. Zaten psikologlar da öfkeyi yenmek için şu anda yapılan bir işten başka bir şeye yönelmeyi tavsiye ediyor. İnsanın oturması öfkeyi dağıtmasına yardımcı olacaktır. Eğer bu tam yeterli olmamışsa bu defa da uzanmasını tavsiye ediyor. Uzanmak da gevşemek için çok güzel bir yöntemdir. İnsanın ne için kızdığını düşünmesine sebep olur ve aslında incir çekirdeğini doldurmayacak bir meseleden dolayı öfkeli olduğunu anlayarak bundan vazgeçer.

Bir başka hadis-i şeriflerinde peygamberimiz (s.a.v), “İze gadibe ehadüküm felyeskut” buyuruyor. Yani biriniz öfkelendiğinde sussun. Evet susmak da başkasına zarar vermemeyi ve tartışmayı kesmeyi sağlar.

Bir başka hadislerinde ise, “Kişi öfkelendiğinde “Allah’a sığınıyorum.” derse öfkesi gider.” buyruluyor. (Camiüssağir.I,s.224.) Burada da insan Allah’tan yardım dilemiş oluyor. Öfkelenen bir insan bütün bunları denerse, inşaallah öfkesi kalkar, kendisine de etrafına da zarar vermekten kurtulur.

Hep birlikte bu yöntemleri denemeye ne dersiniz:

Öfkelendiğinde ayakta isen otur, geçmezse uzan.
Öfkelendiğinde sus.
Öfkelendiğinde “Allah’a sığınıyorum” de.

www.muhabbetmedya.com