Said Ali Ümit - Muhabbet Medya

“Komşuların sana “iyi bir iş yaptın” dediklerini duyduğunda iyi bir iş yapmışsın, “kötü bir iş yaptın” dediklerinde kötü bir iş yapmışsın demektir.”

(İbni Mace, Zühd:25; Müsned,1:402. Camiüssağir, I.s.204.)

Bu hadisi şerif, iyilik ve kötülüğün ölçüsünü veriyor. Aklı İslam’ın esaslarına terbiye edilmemiş ve istikamet kazanmamış insan çok hilekardır. Minareyi çaldığı zaman ona bir kılıf da hazırlamasını bilir. Yani birisine kötülük yaparız, ama bize göre iyilik yapıyoruzdur. Ya da yaptığımızı iyilik olarak görmek isteriz. Hiçbirimiz yapılan kötülükleri “iyi olarak” görmesek, kötülük yapmayız.

Çünkü kötülükler ayetlerde bildirildiği gibi süsleniyor, püsleniyor, öyle karşımıza çıkıyor. Bu yüzden hadis-i şerif bu konuda iyilik ya da kötülüğü yapan kişinin insafına bırakmıyor. Özellikle insanın hergün birkaç defa yüz yüze baktığı, münasebet içinde bulunduğu komşusuna bırakıyor.

Örneğin evimizdeki çöpleri dışarı çıkarmak aslında bir iyiliktir. İnsan çöpün kokusundan kurtuluyor. Ama bu çöp poşetini alıp da komşunun balkonuna, ya da bahçesine atmak, veya kendi evinin önüne değil de, komşunun evinin önüne koymak kötülüktür. Kime kötülüktür? Diğer insanlara kötülüktür. Çünkü komşular senin yaptığın bu davranıştan rahatsızlık duyacaklardır. Bu durumda komşular, senin yanlış bir davranış yaptığını söylediklerinde inat edip de “çöpü dışarı çıkarmak kötülük mü” diye çarpık bir cevap verirsek, bu karşıdaki insanı insan yerine koymadığımızın alametidir. Onun için komşularımızın bize söyledikleri önemlidir.

Özellikle apartman hayatında en önemli rahatsızlık verici unsurların başında yüksek sesle televizyon seyretmek, müzik dinlemek ya da çok yüksek sesle bağırıp çağırarak kahkahalar atarak sohbet etmek gelmektedir. O kişi kendisine göre eğleniyordur, zaman geçiriyordur. Bundan da zevk aldığı için iyi bir şey yaptığını zanneder. Eğer hastası olan, ya da ertesi gün erkenden işe gidecek olan bir komşunuz sizi nezaketle ikaz etmişse, bilin ki bize göre iyi olan bu davranış kötüdür. Evet insan özgürdür. Ama özgürlüğün de bir sınırı vardır. Bu sınırlardan birisi de başkalarını rahatsız etmemektir. Günümüzde bu ölçüler bilinmediğinden ya da içselleştirilmediğinden ikaz eden, uyaran insanlara zarar verme yolunu tercih edebiliyoruz.

Ayetler, hadisler komşulara iyilik yapmayı emrediyor. Bir hadis bu konuda çok manidardır: Ebu Hureyre rivayet ediyor: Peygamberimizin (s.a.v) üç defa, “vallahi mümin olmaz” diye tekrarladığını işittim. “Ya resulallah kim mümin olmaz” diye sordular. O da, “Komşusu şerrinden emin olmayan kimse” buyurdu. (Buhari,Edeb,69; Müslim,İman:73.) Yani komşusu şerrinden emin olmayan kişi gerçek anlamda kamil bir mümin olamaz. İmanın gereğini yerine getirmiş olmaz.

Komşuyu rahatsız edecek her şey şerdir. Özellikle de komşular bizi bir konuda ikaz etmek zorunda kalmışlarsa, onun bir kötülük olduğunu bilelim. Başkalarını rahatsız edici, huzursuz edici davranışlardan uzak duralım.

www.muhabbetmedya.com