Said İşeri’ye ithafen…

Bilen bilir
Defaatla olsa da
Yine lezzetli hava
Dikkatle malum olur, ciddiyet
Muhabbet çıkarır deliğinden
Tatlıca en acı fikri,
Hem öğreticidir insana merak
Hasılı dem ve damarlara
Defalarca akan bir talimdir ab-ı hayat
Ayrıca ihtiyaçtır tonlarca kan
Okumak için seni

Tefekkür bulutlarından
Tefeyyüz yağmalı usançsız
Safiliklere süzülmeli zihin
Gıll ü gıştan âzade,
Meşgalesiz kalmalı benlik
Arzî arzlılardan da sıyrılıp
Yukarılara çıkan bir akıl lâzım
Okurken seni

İşler, vazifeler
Bir fırsat verse düşünmeye
Vücut şişesinde buharlaşırken zaman
İşliyor gıdasız trilyonlarca çark
Hiç olmazsa
İş olmadığı vakitlerde,
Çarklara biraz kan gönderse kalp
Beş on dakika dahi
Kendimizden geçsek okurken seni

Asilce oku, bütününü birden
Sen de bilirsin
Gazeteleri sepetinden alırken sabah
Sadece kahve keyfidir beklenen
Okumak değil
Siracü’s-Sürc okunmaz gazete gibi
Zevk-i ruhani isterse gönlün
Şevk ile dön başa
Hulus-u aşk ile bir daha oku

Kanadını sineğin
Kırk kağnıyla taşımak varken
El sürmeden hiç
Manevi bir zevk ile okumamak olur mu?
Beynin kıvrımlarına düştükçe teemmül
Bebeğin gözleri bir defa mı okunur
Tüyün teenniyle dalıp en diplerine
Yavaş yavaş dokumak gerekir ruhu

Sebat, sadakat her yerde lazım
Tahrik et müştakların hevesini ne olur!
Yüz defa da okusan haşri
Hiç okumamışçasına
Yüz birinci defa bir daha oku!