Dünya iki kapılı han
Çoğu göçtü azdır kalan
Yalan demişlerdi yalan
Önceden varıp gidenler

Ölüm gerçek ömür hayal
Durma gidenlerden pay al
Çok perişansın bu ne hal
Ah seni senden edenler

O diri gençliğe kandık
Ömür hep böyledir sandık
Sonunda tutuşup yandık
Halimiz ne hal erenler

Saç ağardı gitti ferim
Şimdi ağrıyor her yerim
Tutmaz dizim kör gözlerim
Giden gitti yok gelenler

Ben kendime oldum engel
Azrail gel dedi sen gel
Boynuma taktı bir çengel
Acır hâlimi görenler

Bahar geçti geldi güzüm
Bitti sözüm korktu gözüm
Yatınca kabre upuzun
Geldi o hesap soranlar

Toprakla dolu bir çift göz
Dua bekler hayırlı söz
Ne gece bilir ne gündüz
Kara toprağa girenler

Ecel gelir dolar saat
Birden kırılır kol kanat
Bilseniz ne kadar rahat
Hesabı doğru verenler

Pişmanlıktan sinene vur
Hayat durmaz desen de dur
Bulur sonsuza dek huzur
Gül mevsimi gül derenler