Hülya Yakut Üstündağ
İnsan Duygu Yumağı
“Güz bitti hasret kaldı geriye”
Gün bitti vuslat kaldı geriye.
Güneş battı, Ay karardı yeniden,
Ömür geçti, ebed kaldı geriye.
Dün bitti, yarına kim çıkacak?
Biri vardı. ..Anılarım kalacak.
Yalan bildik, fani dedik yine de,
Sebep bulduk, ona buna çatacak.
Söz bitti, vefa yitik malımız,
Naz bitti, yarım kaldı sevdamız.
Beden ile ruh muzdarip olsa da,
Dostsuz kaldık, acı ama; yalnızız.
Sitemkârız. Şükür yitik hazine,
Bedbin ve de tamahkârız. Biline.
Cennet ister, rıza bekler asiyiz,
Az kullukla talepkârız yine de.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.