Eyvah aldandık! Dünyayı ve hayatımızı ebedî sandık. Deprem bize dedi ki, ebedî değilsin, ölüm var, hem de ummadığın bir zamanda çıkar karşına.

Eyvah aldandık! Malımızı, mülkümüzü, evimizi, barkımızı kendimizin zannettik. Deprem dedi ki, hayır bunlar senin değildi. Sana emanetti. Ama sen emaneti sahiplendin. Bize koca Yunus’un şu sözünü hatırlattı: mal da yalan mülk de yalan/var biraz da sen oyalan.

Eyvah aldandık! Çocuğumuzu kendi malımız zannettik. Çocuklarımıza tapmaya başladık. Çocuklarımız bizi yönetmeye başladı. Dünyaya getirdiklerimiz bizim efendimiz oldu hayatımızda. Deprem dedi ki, çocuk senin değil. Sen yaptığını zannediyorsun ama o çocuk Allah’ın bir hediyesi, bir emaneti idi. O verir, o alır. Hem de istediği zaman. Bizi düşen ise isyan etmemek, sabretmek ve onların ebedî olarak cennette olacaklarını düşünerek şükretmektir.

Eyvah aldandık! Lüks hayata özendik. Bizden aşağıdakilere değil, bizden yukarıdakilere baktık. Daha lüks, daha güzel bir hayat yaşamak istedik. Dış güzelliğine aldandık evlerin. Sağlamlığına bakmadık için, sormadık bile. Deprem dedi ki, insanın birinci görevi hayatını korumaktır. Hayatı koruyan lüks hayat, lüks ev, lüks yaşantı değil, dışı güzel olmasa da, lüks olmasa da sağlam evdir.

Eyvah aldandık! Allah dilediğini zenginleştireceğini, dilediğini fakirleştireceğini unuttuk. Hep varlıklı oluruz zannettik. Hep böyle gider hayat sandık. Deprem bize dedi ki, fakirlik ve zenginlik daimi değil. Bir sınav vesilesi. Zengin olunca zekatını, sadakanı ver ki, belaların define vesile olsun. Deprem bize empati kuramayan kibirli nefislerimize yaşayarak empatiyi öğretti.

Eyvah aldandık! Kazancımıza haram kattık. Para gelsin de nereden gelirse gelsin dedik. Devleti, tüyü bitmedik yetimlerin haklarını yemekte tereddüt etmedik. Apartmanları çürük yaptık. Kolonlardan çaldık. Kolanları kestik. Tuzlu deniz kumu kullandık. Yeterince demir kullanmadık. Bataklık yerlere, altından su çıkan yerlere 10-15 katlı evler yaptık. Sahtekarlık yaptık. Kul hakkı yedik. Helalimize haram karıştırdık. Deprem dedi ki, haksızlık yapmayın, sahtekarlık yapmayın, helal paranıza haram karıştırmayın.

Eyvah aldandık! Ahlakımızı güzelleştireceğimiz yerde yalnızca görünüşümüzü güzelleştirmeye çalıştık. Önüne gelen estetik yaptırmaya başladı. Botoksu herkes düşünmeye başladı. Deprem dedi ki, “Allah sizin dış görünüşlerinize bakmaz. Kalplerimize bakar.” Deprem bize bu hadisi hatırlattı. Allah katında geçerli olan şey, iman, takva, güzel ahlak ve kulluktur.

Eyvah aldandık! Hırsımıza yenik düştük. Daha çok, daha çok kazanmak, daha çok dünyalık elde etmek için çalıştık, çabaladık. Hırsın sonunun hasaret olduğunu unuttuk. Hırsımızı ahiret amellerini yapmaya, artırmaya çeviremedik. Deprem dedi ki, “insanı zenginleştiren hırs değil, tevekkül ve kanaattir. Çalışıp da kazandığımıza kanaat etmektir.” Deprem bize insanın gözünü sadece bir avuç toprağın doyuracağını hatırlattı.

Eyvah aldandık! Evimizi satarken, kiraya verirken fiyatını yüzde beş yüz zam yapmaktan çekinmedik. Esnaf isek sattığınız ürünlere yüzde dört yüz, beş yüz etiket koymayı marifet bildik. Çok kazanacağımızı zannettik. Çok kazanıp çok yiyeceğimizi sandık. Deprem dedi ki, “evin gitti, dükkanın gitti. Şimdi senin şişirdiğin fiyatlardan evi almak, kiralamak, senin şişirdiğin fiyatlardan ürünler almak mümkün mü? Kendin ettin, kendin buldun.”

Üzülerek söyleyelim ki, “eyvah aldandık!” demeyen de var. Depremi fırsat bilip hala hırs peşinde koşan, evinin kirasını yüzde 200 artıran, ev fiyatlarını yükselten, ürünlerin üzerine zam zam üstüne zam etiketleri yapıştıran vicdanı çürümüş insan bozması canavarlar da var. Bunca yıkımdan, bunca ölümden, bunca yaralanmalardan ibret almayan ahlakı dibe vurmuş kimseler de var. Halbuki deprem olmuştur, ölenler şehit olmuştur. Mallarını sadaka hükmüne geçmiştir. Ama kalanlar, yani bizler artık bundan ibret almayacak mıyız? Kendimizi düzeltmek için, iyiye doğru güzel adımlar atmayacak mıyız? İbret almayanlar, bu dünyada başlarına bir şey gelmeden ölürlerse, ahirette, azabı görünce “aldandık, eyvah! “ diyecekler. Ama o zaman iş işten geçmiş olacak. Önemli olan şimdi ibret almaktır.

Allah hepimizi bu büyük felaketten ibret alan insanlardan eylesin, kendimizi düzeltmek için ölüm gelmeden karar almayı nasip eylesin. Amin.