Düşümüzdeki levha kan kırmızı gül rengi
Neylersin ki havamız, turabımız kül rengi
Gülle ciltlensin sözler, gül koksun tüm nefesler
Sarılsın yüreklere kadifeden tül şengi

Mey şerbet istemeyiz, bir çay olsun gül rengi
Çay bir muhataplıktır metne tabi ruh dengi
Bir harfle mana büyür, kelime, cümle olur
Bir cümle talim eder fisebilillah cengi

Bir gül ki gülistanın nurani numunesi
Güller çağından taşar sayfa sayfa sinesi
Her muhatap mestolup şevke revan olmalı
Varsın anlamasınlar, zülümat divanesi

Bugün müştak bülbüller aşk ile şakıyorlar
Nurani nağmelerle her dile akıyorlar
Aldanma ki apaçık ömür akıp gidiyor
Gidenler kıymetince izler bırakıyorlar

Arif olan söylesin, takvimini ulyanın
İçilen her bardak çay tabiridir rüyanın
Ey Felek Fermandarı isteriz senden ancak
Bir iklim bahşediver, güllü olsun ikramın