Ömer Faruk Topçu
Soma - Bartın - İliç
Sergilenmeliler
En güzel köşesinde ülkemin
Secdede alnına batan sarı, siyah nesneler
Çehrenize bulanan en iffetli
Kardan daha beyaz kara
Kömür tozuna belenmiş altın
İftar sofralarında
Çekerek zikr-i kömür, kömür…
Dün üç yüz bir
Bugün kırk bir halife
Kelebekler gibi uçarak ömür
Kanatlandı göklere
Kara ki vekilden
Çil çil diyafram patlatan tekme
Daha siyahtı vantablacktan
Müşfik zannı ile sevilen vicdan
Muhafızlar susturamaz gamları
İnsana neden ağır gelir neden!
İnsanca konuşmak
Yaratıcı Cibril göndermiş kula
Yuh çeken de âdemdir gayet
Tatmin olur kalp sevgili bir izaha
Olağan denilen o zaman tevatürle açılır
Zer' edilirken toprağa zer
Tesir eder gönüllere nasihat
Ocaklardan hüzünlü sima yağar Soma’ya
Bartın’da batnı delinen adam ağlıyor
Canı yanan zerrelerin sesi sarsarken İliç’i
Kahrolası, felç olacak
İki bacaklı, beyaz gömlekli ejderler
Dicle kenarında kuzunun ayağına batan diken
Canını mı yakarmış insanın
Aksettirebilirsen gözler önüne
Hutbede boynu bükülen Hattabı düşün