Ömer Faruk Topçu
Ruh-u Hureyre
Faniysen bir uğurda
Yolda olmalı canlar
Can verenin yolunda
Harcansın var olanlar
Ruh-u Hureyre olup
Feda etmeli canı
Nefes vereni bulup
O’nu hakkıyla tanı
Hadis, ilham ve ayet
Bahşetti fehmimize
Nihayetsiz bir servet
Hep kattı ilmimize
Şan için kaygı yoktu
İtişmez darlığıyla
Ruh-u Hureyre toktu
Nebinin varlığıyla
Kapılarda bekledi
Ol yaveri her zaman
Gönülleri pekledi
Ol serveri her zaman
En ücra köşelerde
Tutuştu usanmadan
Mürekkep şişelerde
Hep yazdı hiç durmadan
Hurma lezzetti ona
Açlığa tahammülkar
Hadis servetti ona
Çocuksuz kaldı bekar
Hicaz’da sulananlar
Aleme yayıldılar
Zırhını kuşananlar
Cennetlik sayıldılar
Haykırıp sözlerini
Tebliğle coştu onlar
Kırpmadan gözlerini
Ölüme koştu onlar
Sağ ile verdiğini
Sol elleri bilmezdi
Az diye verdiğini
On el saysa bitmezdi
Ağlayınca peygamber
Haşyetinden Halık’ın
Neler vermedi Ömer
Neyi kaldı Sıddık’ın
Sevdikleri izleri
Hemen bulurdu onlar
Coşsun diye özleri
Ağlar dururdu onlar
Hani şimdi Hureyre
Hani Hureyre ruhlu
Asır kaldı bibehre
Gelse sitare ruhlu
Yüce dinin vasisi
Gelince elem dindi
Hureyre’nin varisi
Kimler olmalı şimdi
O ruhları temsilen
Fedailer bir çıksa
Her şeyi cefa eden
Tabuları bir yıksa
Sağ elin verdiğinde
Hüzünle ağlıyorsun
Sofrayı serdiğinde
Göğsünü dağlıyorsun
Davayı haktan yana
Kelamdan süzmelisin
Küsmeden dünya sana
Dünyaya küsmelisin
Olmamalı durgunluk
Koşmalı ukba için
Nefes nefes yorgunluk
Söyle şimdi kim için
Feda etsen vücudu
Çekinmeden mucide
Uzatırsan sücudu
Beka vardır sacide
Feda etmeli doğan
Cihanın servetini
Kabul etmeli kağan
İhsanın safvetini
Yunus’un vazgeçtiği
İşte karşında huri
Ne için yaşıyorsun
Sor kendine ey kari