Yolcum!

Gidiyorsun öyle mi!

Bir asker selamıyla, emre amade, sırtında batmanlarca yükle...

Yollar kaç çatal olursa olsun, sular dizde taş bağırda, olup bitenlere bir “eyvallah” edasıyla...

Viraneler, harap eller, helâk yemiş ekinler şehrinde konaklamadan, ‘gör ki neler var’ diyerek,

Testine buralardan bir yudum su doldurmadan,

Gözünde ibretnüma bir bakışın ıslaklığıyla...

Bastığın yerleri incitmeden

Ters esen rüzgârlardan ve yol kesicilerden incinmeden,

Eşkiyaların bile itibar ettiği Melik’in adıyla hız kesmeden hem de dolu dizgin gidiyorsun...

Ferasetin kırıyor yoldaki serapları, ışık oyunlarını altüst ediyor manândaki ayine ve sen “selâm” deyip her amansız şarta, vakurca gidiyorsun...

Toplu iğneyle dağlar oyan neslin arasından, bir toplu iğneyle olsun omuz vererek, küçüğü küçümsemeyerek bir gedik açıyorsun zulmün kara surlarına, azmin azimli, kararlılığın ferman yazdırıyor kaşlarına...

Yolcum!

Bükülmez bir imanın bileği ile sıvıyorsun kolları hep, zaman beyaz bir tel olup asılsa da saçlarından, her gün bir tel koparma azmiyle kuvvetlice sarssa da seni, sen, farkındasın etten ve kemikten olduğunun, büyüklenmiyorsun...

Yolun muhalif esen rüzgârları derin hatlar oluştursa da çehrende, maddeyi soyuyor kararlılığın, ölmeyecek bir bedeni inşa ediyorsun ukbada.

Her azanı emanet edene müteveccih çalıştırarak arz-ı endam ediyorsun, hal insanı olup çıkıyorsun an be an, baki meyvelere duran ağaçlar gibi yemişlerden eğiliyor dalların.

Yolcum!

Sen benim hayalimdeki bir gidişle, ben olarak gidiyorsun. Aslında bir arayışın kavgasındasın. Özü arayan bir çalımla hep burçlar aşıyorsun. Her seferinde simanda ayrı bir olgunluk. Yaşına uygun kemâlatı kuşanıyorsun. Olman gereken durakları ıskalamadan, bir gölgelikte uyuyup kalmadan, kulağın “toplanın” emrinde olarak, işretten uzak, maişet kaygısı duymadan, ivmen yolun adabına uygun,sen bir Rehber’e (sav) tabi olarak elinde Muciznüma bir kitapla (Kur’an-ı Kerim) gidiyorsun...

Yolcum!

Yolun açık olsun, kâse kâse ilim sütü içmek sadece rüyalarda değil gerçekte nasip olsun, her anın iyilik terazisini çatlatsın, seni taşıyan binek hep dipdiri bir Burak olsun, merhametle attığın her adımın Merhametin Sultanı’nın (cc) merhametiyle kucak bulsun.

Arkandan döktüğüm sular kolaylık temennim. Kaderin Sahibi de (cc) yollarına su serpsin.

Yolcum!

Yolun açık olsun...

Yazıyı yazandan da okuyanlardan da Mevla razı olsun. Selametle...