Abdullah Hakimoğlu - Muhabbet Medya

“Erkekler, kadınlar üzerinde kavvamdırlar. Çünkü Allah erkekler ve kadınların bir kısmına diğerine üstün yaratmıştır. Bir de erkekler mallarından aile fertlerine harcamaktadırlar. İyi kadınlar itaatkar olanlar ve Allah’ın korunmasını emrettiği şeyleri kocalarının bulunmadığı zamanda koruyanlardır....”
(Nisa, 4/ 34)

Ayette ilk olarak erkeklerin kadınlar üzerinde “kavvam” oldukları bildiriliyor. Arapçada “Kayyimü’l-Mer’eti”, kadının işine bakan ve korunmasına önem veren ve işlerini idare edene denmektedir. “Kavvâmü’l-Mer’eti” ise, bu işi daha kuvvetli bir şekilde yapan insana denmektedir. Bu deyim, erkeğin kadına hakimiyetini rastgele değil, “seyyidü’l-kavmi hadimuhum” yani “bir kavmin efendisi o kavmin hizmetkarıdır” hadisinin manasına göre, hizmetçilikle karışık bir hakimiyeti ifade eder. Buna göre erkek, kadını bir köle gibi kullanıp istediği zaman atan bir insan olarak ifade edilmiyor. Kadının İslam’da bildirilen haklarına riayet eden, onu koruyan ve kollayan, onun ihtiyaçlarını gideren bir insan olarak takdim ediliyor. Bir müfessirimiz bu ayeti tefsir ederken, “Valiler halkı idare ettikleri gibi onlar da kadınları öyle idare ederler” demektedir. (Elmalılı, Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, II, 557-558)

İkinci olarak ayette kadın ve erkeğin yaratılıştan birbirlerinden farklı olan yönlerinin bulunduğuna, bu yüzden birbirlerinden üstün olan yönlerinin bulunduğuna dikkat çekiliyor. Evlilik de birlikte bu özellikler birleşiyor ve ailenin, çocukların düzenini, yetişmesini ve huzurunu sağlayıcı bir unsur oluyor. O halde erkek kadına muhtaç olduğu gibi, kadın da erkeğe muhtaç olarak yaratılmıştır. Kazanma açısından erkek daha kuvvetli ve bu işlere daha elverişli bir şekilde yaratılmıştır. Kadın ise itaat duygusu ve kabiliyet yönünden ince ruhlu ve çekici bir yaratılışa sahiptir. Bu da onların fıtratına konulan şefkat ve sevginin yüceliğinden kaynaklanmaktadır.

Erkeklerin kavvam olarak yaratılmalarının bir sebebi de ayette bildirildiği gibi, mallarından bir kısmını evleneceği kadına mehir olarak vermeleri, bir kısmını da onların geçimi için harcamalarıdır. Buna göre bir kadın evin geçimini sağlamak gibi bir yükümlülüğe sahip değildir. Ancak ihtiyaç olduğunda aile bütçesine katkıda bulunabilir. Kadının çalışması yasak değildir. Ama bu çalışma İslam’ın ölçülerine riayet ederek olmalıdır.

Ayette son olarak saliha kadınların “itaatkar”, “koruyucular” oldukları bildirilir. Yani önce Allah’a sonra kocalarına itaat eden ve kocaları evde yokken can, mal, namus, şeref ve aile sırlarını koruyan kimselerdir. Allah bunların korunmasını emretmiştir.

Peygamberimiz (s.a.v) bu hususta şöyle buyurmuşlardır:

“Kadınların hayırlısı o kadındır ki, baktığın zaman seni sevindirir, emredersen itaat eder, gıyabında bulunduğun zaman da seni malında ve nefsinde korur.”
(Ebu Davud, Zekat, 32.;ibn-i Mace, Nikah, 5.)

Bir başka hadislerinde şöyle buyurmuşlardır:

“Kadın beş vakit namazını kılar, Ramazanda orucunu tutar, namusunu korur ve kocasına itaat ederse ona, “Hangi kapıdan istersen Cennete gir” denilir.”
(İbn-i Kesir, II, s.602.)

Görüldüğü gibi kadınların da erkeklerin de birbirlerine üstün geldikleri hususlar vardır. bu ayet ve hadislerden anlaşılmaktadır ki, kadınlar kocalarına meşru olan hususlarda itaat edeceklerdir. Ailenin güzel bir şekilde yürümesi buna bağlıdır. Tabii bu itaat meselesi erkeklerin keyfi olarak istismar etmesine açık değildir.

www.muhabbetmedya.com