Ne güzel yaratılmış kırışan sima
Fışkırıyor acizlik geçtikçe mevsim
Sen olmayınca aynalarda
Çehreme bakmaya layık değilim

Dünyanın cazibesi bulanık artık
İstemsizce ayrılıyor gözlerim benden
Sahip çıkamıyorum saçlarımın rengine
Çığ gibi kayıyor kollarımdan bedenim

Zamansız titriyor eller
Firkatin korkusundan dökülüyor dişlerim
Dizlerimde bir çatırtı amansız
Yıkılıyor yavaş yavaş bebeklik temellerim

Huzurundayım, biliyorsun günahlarımı
Ne olur hiçbir şey söyleme ilk yüzbin gece
Utancımdan bükeyim boynumu
Mahcubiyetimle yaşayayım milyonlarca asır

Ey netice bil ki; istediğim olsan da olmasan da
Bir sanık ya da bir tanık olarak
Oturduğumda sehbaya ağlayacağım
Ne olur hiçbir günahımı vurma yüzüme