-Hanife Töre’nin yazısı

Ve gerçek şu ki;
Herkes seni var olduğun için sevdi. Ama Rabbin, seni sevdiği için var etti.

HATIRLA! Ey İnsan:

Sen Rabbinin biriciğisin.
Sen Rabbinin tercihisin.
Sen Rabbinin eserisin.
Sen Rabbinin muhatabısın.
Sen Rabbinin kulusun.
Sen Rabbinin sevgilisi olmaya adaysın.

Yeryüzüne halife olabilecek donanıma sahipsin.

Ve Rabbin seni bir görevle, bir yolculuğa gönderdi. “Git fakat hep hatırla! Mutlaka bir gün bana geri döneceksin!” dedi.

Sonsuz uzayda, dünya gezegeninde; madde boyutunda, makro âlemde, Esma ve sıfatlarımı yansıttığım dünya müzesinde… Ve yine mikro âlem olan fizik bedeninde Esmamı, sıfatlarımı gözlemle, tanımla. Beni farklı âlemlerde ve farklı boyutlarda seyret, anla, bil, tanı… Ve yücel katıma !

Sana verdiğim donanımla bunların verilerini topla ve dön bana!

Ey insan!
Yolculuk nasıl gidiyor?
Senin tercihin kim?
Senin biriciğin, muhatabın, sevgilin kim?
Kime kul oldun?
Nefsine, menfaatine, korkularına, güce, makama, mala mı?
Yolculuğun neresindesin?
Yoksa unuttun mu yolda ve yolcu olduğunu? Yoksa unuttun mu Rabbinin seni beklediğini?

Hatırla!

Rabbin her an seninle! Sen unutsan da O hep seninle! Ve dönmeni bekliyor.