Emeklilikte Yaşa Takılanlar demek EYT. Genç emeklilerin çoğalması bunun hazineye önemli yük getirmesi üzerine evvelki hükümetler zamanında emeklilik için yaş şartı getirildi. Eski çalışanlar için de kademeli olarak uygulanıyor.

Çalışma süresi ve primleri yettiği halde insanlar yaş engeline takıldıkları için emekli olamıyorlar. EYT'liler seslerini duyurmak için örgütlendiler, eylemler yaptılar ve nihayet gündem olmayı başardılar. Ve görünen o ki istedikleri sonuca varmak üzereler.

Hak talep edene saygı duyulur ve hakkını vermek siyasi iradenin işidir.

Burada yoklamak istediğim husus, daha derin bir mevzu.

Şöyle soralım:

-Emekli olma hissi insanlar için neden bu kadar önemli?

-İşe girmek dünyanın zahmetinden, eğitiminden, sınavından, mülakatından hatta referansından geçen insanlar, işe başlar başlamaz emekli olmanın hesaplarını neden yapmaya başlarlar?

Askerlik borçlanması diğer sigortaların toplatılması hizmetlerin birleştirilmesi mi dersiniz?..

Ya da...

Askere gidenlerin şafak sayması gibi çalışanların birbirine trip atmasını mı?..

Hülasa herkesin aklında fikrinde güzel bir emeklilik rüyası vardır.

İyi bir kıdem tazminatı, iyi bir maaş ve ele ayağa düşmeden sağlıklı bir hayat...

İNSAN NEDEN EMEKLİ OLMAK İSTER?

Çalışma hayatının anahtar kavramı "emek"tir.

Emeklilik ise, emekten doğan bir haktır.

Bir de halk ağzında, "Emeksiz yemek olmaz" tarzı bir uyarlama dolaşır durur.

Ve dünya hayatı da emek ister...

Öyle bir emek ki, ahiret emekliliğinde cennet hayatı yaşatacak cinsten olsun ister.

Çalışma hayatının yoruculuğu ve bağlayıcılığı dünya hayatının her alanında var. Yoğun mesai dersen aynı, insanlarla uğraşmak dersen aynı, beklentilerin burada karşılanmaması desen aynı...

Hatta iş kazaları desen aynı. Çalışma hayatında malulen emeklilik, dünyada ise zamansız ölüm var.

Neylersin ki dünya hayatın fıtratında bunlar var.

Ve güzel bir ölüm, özgüven veren bir ayrılık, hayatı başarmış olmanın verdiği sürür ve huzur, süper emeklilik gibi bir şeydir.

Herkese nasip olmaz; er kişiye nasip olur.

HERKES EMEKLİLİĞİ HAK EDER

Bediüzzaman, insanların keyfini kaçıran tüm hesaplarını altüst eden ölümü hayatın sevimli bir mevsimi olarak anlatır. Ona göre ölümü illa isimlendirmek gerekirse, "vazife-i hayattan bir terhis", "bir paydos", "bir tebdil-i mekân" ve "bir tahvil-i vücud" olarak tarif etmek gerekir.

Nitekim şöyle der:

"Birincisi: Ağırlaşmış olan vazife-i hayattan ve tekâlif-i hayatiyeden âzad edip, yüzde doksandokuz ahbabına kavuşmak için, Âlem-i Berzah'ta bir visal kapısı olduğundan, en büyük bir nimettir.

"İkincisi: Dar, sıkıntılı, dağdağalı, zelzeleli dünya zindanından çıkarıp; vüs'atli, sürurlu, ızdırabsız, bâki bir hayata mazhariyetle.. Mahbub-u Bâki'nin daire-i rahmetine girmektir."
(Bediüzzaman Said Nursi. Birinci Mektup. Risale-i Nur Külliyatı)

Yaş engeli kaça çekilir bilmem...

Kime ne kadar maaş bağlanır onu da bilmem...

Bildiğim şey; herkes her an emekli olabilir hayattan.

Bir talimata bakar.

Emeksiz-primsiz yakalanmayın...