Alemde sayamayacağımız kadar varlık bulunmakta. Birçok varlığın sırrı modern çağda dahi henüz çözülebilmiş değil. Peki bizler bu varlıkları nasıl isimlendiririz?

Evet varlıkları genel isimlerde kümelesek de onlar kendi içlerinde hayal edemeyeceğimiz kadar parçalara ayrılıyor.

Kuş der geçeriz, onca çeşidi varken ve pek tabii hepsinin farklı rengi farklı sesi varken bizler neden zihnimizde onların manalarına yer açmıyoruz. Çiçek der geçeriz oysa ne çok çeşidi vardır. Nazlı olanı da vardır, üzerine titremesek de kendini coşturan etrafa renk saçanı da.

Beni de en çok etkileyen yenilerde keşfettiğim Nilüfer oldu. Bataklıkta yetişmesine rağmen temizliği ile inci gibi kalmayı başarabilen bir çiçek. Öyle ki üzerine bir toz tanesi gelse hemen itiverir, pisliğe asla izin vermez. Bataklıkta tertemiz kalabilmek...

En başa gidecek olursak bunca varlığın bulunduğu dünyada -insanın düzeni bozmakla ilgili davranışlarını düşünmez isek- nasıl böyle bir ahenk mevcut? Nilüfer nereden biliyor kendisini temizlemeyi? Kuşlar nereden biliyor uçmayı? Bu bilgi onlara fıtraten verildiğine göre ya insan?

Felsefe'deki temel sorulardan birisi "Ben kimim?" İnsan ontolojik olarak varlığını, "düşünebiliyor olması ile" kanıtladıktan sonra kim olduğunu sorgulamıştı ya hani, peki kendisini ararken buldu mu?

Kendini bilen Rabbini bilir! Tüm varlık alemi Allah'ı zikretmekte. Arı bal yapacağının, inek süt vereceğinin, ağaçlar oksijen üreteceğinin bilgisini Rab'ten öğrenmiştir. O Rahman'dır ve bilgiyi öğretendir. İnsan olarak bizlere düşense her yerde açıktan bulunan bu varlık manalarını görebiliyor olmaktır çünkü manayı anlayabilen insan Allah'ın yüceliğini bilmeye, görmeye ve hayatından lezzet duymaya başlayacaktır.

"Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" (Zümer, 9) Bilenler özgürdür. Mana meşalesinin verdiği huzur ile özgürdür. Gökyüzünün ortasında uçan kuş kadar özgür, bataklıkta bile temiz kalacak şekilde inançlıdır. Üstad Necip Fazıl'ın dediği gibi Özgürlük, Hakka esaret halkasındadır. Bilgi ondan güç ondan çünkü Rahman olan o ve o her şeye yeter...