Kalmışım ara yerde,
tozdayım, dumandayım.
Kirli bir mekândayım,
iğrenç bir zamandayım...!

Abdurrahim Karakoç

Gerçekten iğrenç bir zamandayız. Zira artık her şeyin sadece edebiyatını yapar olduk ne yazık ki!

Acının, mücadelenin, inancın, vicdanın, hoşgörünün, yardımlaşmanın, affetmenin! Kısacası hayata dair, insani duygulara dair ne varsa, çoğu insanı ilgilendirmiyor, ete kemiğe bürünmüş canavarların içinde yaşıyoruz.

Çok değil, biraz ötemizde neler yaşanıyor gerçekten farkında değil miyiz? Ne yapıyoruz Allah aşkına. Hissiz, duygusuz, vicdanı taş kesilmiş olan insancıklar, siz neyle besleniyorsunuz, bu kadar duyarsız olmak için, ne yiyip ne içtiniz acep?

Bir salon dolusu kıyafet yarışına girmiş zevat, ismi lazım değil dünkü çocuğu ödüllendirmiş olabilirsiniz lakin; "Minicik bir şeyden bahsedeceğim. Beni izleyemeyen ve izlese de hiçbir şey anlamayacak olan ama eve dönmemi sabırsızlıkla bekleyen köpeğim var benim. Şu anda arkadaşıma emanet, gözüm arkada değil. Çok şanslı ve mutlu bir köpek"

Bu konuşmayı çılgınca alkışlamak da neyin nesi? Siz hayat süren leşler bu kadar mı ruhsuzsunuz?

Hatırlatmak isterim, biz binlerce çocuğun öldürüldüğü bir dünyada yaşıyoruz, yanı başımızda kıyametler kopuyor, korkudan tir tir titreyen, bir dakika içinde kimsesiz kalan canlar var.

Evleri yıkılmış, hayatları tarumar olmuş, kendi memleketinde göçebe gibi belirsizlikler içinde soluk alıp vermeye çalışan, günün her saati, her dakikası, hatta gecenin kör karanlığında ölümle burun buruna yaşayan Gazzeli yavruların kıymet ve değeri sizin yanınızda nedir acaba? Gerçekten meraktayım.

Kainatta Rabbimizin bizim için yarattığı hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Denizler kendi suyunu içmez. Ağaçlar kendi meyvelerini yemez. Güneş kendisini ısıtmaz. Ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz. Rüzgar kendisi için esmez. Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz. Bütün bu nimetlerden biz faydalanırız, özetle, her şey birbirini için yaşarken; hayvanlar için titreyen kalbin katledilen binlerce çocuk için neden titremez?

Bir tarafsızlık potresi çizmek çabasındaysan, hatırlatmak isterim;

"Zulmün olduğu yerde, tarafsızlık namussuzluktur." der Cemil Meriç

Sevdiğiniz insanların tırnağına zeval gelsin istemezsiniz, kimse istemez. Gözünüzü kapayın ve ağırlığı 8–10 kiloyu geçmeyen mini minnacık bedenlerin üzerine düşen yüzlerce kiloluk bombaların sizin yavrularınızın üstüne düştüğünü düşünün, sadece düşünün; ve tarafınızı artık lütfen ve lütfen belli edin. Ses verin, haykırın, sanatçı müsveddesi olarak ortalıkta arz-ı endam etmeyin. Ve “Unutmayın, dünyada yaşamıyorsunuz, dünyadan geçiyorsunuz.’’

Biz zalimin zulmüne buğz etmeye ve boykota devam ediyoruz, mümkünse suskunluğunuzu bozun ve bizlere katılın.

Dualarımız bütün Alem-i İslam Müslümanları için…

Vağfu anna,
Vağfirlena,
Verhamna,
Ente mevlana fensurna alel kavmil kafirin…

Allah'ım,
Bizi affet,
bizi bağışla,
bize acı,
Sen bizim Mevlamızsın,
kafirlere karşı bize yardım et. Amin.

Bakara/286

*Bu arada tırnak içinde belirtmek isterim ki; hayvan sevginizle bir derdim yok, hayvanları yürekten seviyor ve onları elimden geldiğince koruyor kolluyorum.