Türkiye’de cinayetler her geçen gün artıyor. Gün geçmiyor ki bir kadın cinayeti ya da başka bir öldürme haberi duymayalım. En son 8 yaşındaki bir minik yavrumuzun cinayete kurban gitmesi bardağı taşıran son damla oldu.

İktidar olayın aydınlanmasını istiyor. Cumhurbaşkanımız hadisenin takipçisi olacağını söylüyor. Ana muhalefet kendisine ekmek çıkar mı diye olayı saptırmaya çalışıyor.

Narin çocuğumuzun cansız bedeni 19 gün sonra suyun altında çürümeye yüz tutarken bulundu. Hepimiz kahrolduk. Olay adliyeye çoktan intikal etmiş durumda.

Bu küçücük yavrumuzun canına kıyanlar, bu hususta caniye yardım edenler en ağır ceza ile cezalandırılacaklar elbette.

En ağır ceza ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası. Bu cezayı alan mahkum 36 sene hapis yatıyor. Sonra bir çok haktan yararlanabiliyor. Ben hukukçu olmadığım için çok fazla ayrıntıya girmem doğru olmaz.

Sonra mahkumun dışarı çıkma, serbest kalma ihtimali var. Bu durum adaletin yerine gelmesini yansıtır mı?

Elbette yansıtmaz. Cinayetlerin gittikçe artış göstermesi de, bu tür cezaların asla caydırıcı olmadığını ortaya koyuyor.

Vicdanları rahatlatacak ve bütün cinayetleri en aza indirecek ceza ise idam cezasıdır. İslam dini buna “kısas” diyor. Çağdaş hukuk sisteminde bunun adı idam cezasıdır.

Türkiye’de cinayete verilen cezalar caydırıcılıktan fersah fersah uzak. Hiçbir ceza idam cezası kadar caydırıcı olamaz.

Bizim ülkemizde cinayetler artarken, iktidarın sadece bu tür cinayetlerin takipçisi olması yetmez. Yine takipçisi olsun.

Ama iktidar aynı zamanda çözüm merciidir. Toplum vicdanı kanatan, toplumun kanayan yarası olan her türlü cinayetin önüne geçilmesi için hiç vakit geçirmeden idam cezası getirilmelidir.

Hiç olmazsa bir referandum yapılır, halka sorulur. Büyük bir çoğunluğun idam cezasından yana olacağından eminim.

Toplumun huzurunu sağlamak ve cinayet travmalarından kurtulmak için idam cezasının getirilmesi şart.

Daha fazla Narinlerin ölmemesi ve gittikçe artan cinayetlerin bıçak gibi kesilmesi için tek çare idam cezası.