Öğüt verirdi su verince
“Su gibi aziz ol” derdi dedem
Ağlayan söğüt, beyaz sedir
Dağlar taşlar fışkırır bir de semadan
Elmas gibi yağar sular toprağa
Kanarak içilir mi
Zümrüt yağsa göklerden
Sahra Revha’dan içirmedi bir dirhem
Boyun eğdi Ferhat ateşten yandı Kerem
Siyah sakız, doğu mazı düşse bozkıra
Altın dolu kesen, elbisen olsa ipekten
Keler değil de çölde
Susuzluktan sen yansan
Bir kaşık su olur mu bütün cevherler