Memduh’a…
Mihnet bitsin diye
Sen de
Erkenden uçanlardansın
Niyet,
Gezegenin günahına
Diyet olmakmış
Gayretler
Mecusi olmasın bebeklerimiz
Uçtunuz melekler gibi, çöllerden
Bir kum fırtınasında
Yandı gözlerimiz
Felaketler kurbanlar ister
Ne şedit felaketmiş bu asır
Birer birer
Cennete giden ceylanlar
Depremleri durdurmaya yetemediniz
Bir baş dönmesi ile geldi bela
Zihindeyken peygamber
Çölden fışkıran kan
Kardeşten aktı ufka
Siz göremediniz
Arkanda kalan
Sert mizaçlı çocuklar
Çırpındılar çaresizliğe düşmeden
Çare de bulamadılar.
Böyle baktığın gibi bakakaldık
Bangladeş’ten, Suriye’den, Mekke’den
İçinden ne geçtiğini bilemeden
Siz gittiğinizde
Büyük obruklar oluştu gönüllerde
Kapanmaz hissederiz bu boşlukları
Neden iyiler ölür derler
İyileri öldüğünde köylerin
Hâlbuki ölenler hep iyilerdir
Geride kalanlar iyilerse