Abdulvahhâb Yorumlayan’ın şiiri
“ Âlimlerin mürekkebi, şehitlerin kanından üstündür.”
Hz. Muhammed (sam)
Mazlumların sözcüsü,
Adaletin öncüsü;
Övülen Nebiyyullah!
Sevilen Habibullah!
Güzel ahlakın uğrunda;
Merhametin doruğunda,
Çalıştın ey Nebiyyullah!
Ulaştın ey Habibullah!
İlimlerde ilk yarışı;
Medenilik ve barışı,
Başlattın ey Nebiyyullah!
Gösterdin ey Habibullah!
Satırlara canlılık katan,
Kanla değil, kalemle atan;
Vicdanımsın, ey Nebiyyullah!
İrfanımsın, ey Habibullah!
Yetim kalmış gönüllere,
Susuz kalmış bülbüllere;
Tesellimsin Nebiyyullah!
Can suyumsun Habibullah!
Kız çocuğu yük sayılırken,
Köle, sopa çok sayılırken;
Hüznü dağıttın Nebiyyullah!
Cana can kattın Habibullah!
İmanı billahın beşiğini;
Kulluğun tacını, eşiğini,
Sicim gibi ördün; Nebiyyullah!
Miracı da gördün; Habibullah!
Akılların tek muallimi;
Fikirlerin kalb-i selimi,
Takip edilen; Nebiyyullah!
Takdir edilen; Habibullah!
Kızları diri diri gömenlerle,
İnsanı, köle diye dövenlerle;
Savaştın, barıştın ey Nebiyyullah!
Afettin, kazandın ey Habibullah!
Mürekkebi kandan üstün tutan,
Takvada; soyu sopu unutan,
Öndersin cinlere, Nebiyyullah!
Örneksin bizlere, Habibullah!
Zalimlerin korktuğu gür ses,
Yetimin soluduğu nefes;
Sizde saklı, ey Nebiyyullah!
İmanımsın, ey Habibullah!
Müminlere, hedef bırakan,
Kullara, Allah’ı anlatan;
Sözü misvaklı, Nebiyyullah!
Özü misvaklı, Habibullah!
Sabrı yudum yudum içen,
Fedakârlık ile koşan;
İman yolu, Nebiyyullah!
Şahid kolu, Habibullah!
Tebessümle sevgi taşır yüreğe,
Zekâtlarla güç verir cana, bileğe,
“Paran Dağı”ndaki dua: Nebiyyullah!
“Gitmezsem, gelmez O”; Habibullah!
Bizi, “kötülükten arındıran”,
“Kitabı ve hikmeti öğreten”;
Gözlerin billuru; Nebiyyullah!
İhlâsın şuuru; Habibullah!
Garibanların duasında olan,
Hüznüleri, kederleri dağıtan;
İçi dışı bir olan; Nebiyyullah!
“Kalbi uyanık olan”; Habibullah
Gölgenizde dinlenen bir ümmetiz,
İyilikte yarışan bir rahmetiz;
Cinlere kucak açan, Nebiyyullah!
Bizlere kucak açan, Habibullah!
Hakk’ın (c.c.), hiç bükülmez bileği,
Nübüvvetin ziya direği;
Salât sizlere, Nebiyyullah!
Selam sizlere, Habibullah!
Ümmetin duası arar sizi,
Gözyaşımız yâd eder sizi,
Şefâat yâ Rasûl-i Müctebâ!
Şefâat yâ Şâfiü’l-Ümeyyâ!
Gönüllerden silinir mi hiç sevgin?
İki cihanda bulunur mu dengin?
Bizleri çağır, ey Nebiyy-i zî-şân!(s.a.m)
Bizi kucakla, ey Habîb-i Rahmân!(s.a.m)