Sen böyle güzelken bana söz düşmez. Bakma böyle yazılar yazdığıma, ben aslında "Oku!" emrine amade seni okuyorum sevgili.
Hz. Mevlana
Aşka dair sözler dökülünce kalemimden, gönlünde biri var ki bu kadar dokunaklı yazıyorsun diyorlar, şaşırıyorum, gülüyorum. Var elbet, bilmez misiniz?
Ben, her türlü eksikliğime, ibadet noksanlığıma rağmen, bana hala nefes aldıran, gülümseten, sayısız nimetler veren, maddi manevi hastalıklarımı şifalandıran, her zorlukta bir kolaylık bahşederek ruhumu serinleten, bittim dediğim anda bana Rahman ve Rahim ismiyle büyüklüğünü hissettiren Rabbime aşığım.
Kalp atışlarımdaki ritme, gözümü her kapayıp açtığımda, görebildiğim dünya güzelliklerini bana bahşettiği için Rabbimin sonsuz kuvvet ve kudretine aşığım.
Ben, ayakları şişene kadar namaz kılan, Taif seferinde, kendine hakaret eden Müşrikler için Rabbisinden özür dileyip, "bilmiyorlar Ya Rabb, bilseler yapmazlardı." deyip, af dileyen, Peygamber'ime (s.a.v) aşığım.
Sadece insanlara değil hayvanlara ve nebâtâta karşı da sonsuz merhameti olan Rabbimin Habibine aşığım.
Ömrü boyunca, gördüğü her türlü haksızlığa rağmen, cezalandırmaya gücü yettiği halde kendisine pek çok kötülüklerde bulunan kimseleri affetmiş, hatta herhangi bir söz veya ima ile dahi olsa suçlarını başlarına kakmamış olan Allah’ın (cc) Resulüne aşığım.
Rabbimin yarattığı mucizevi sanatlarına, birbirine çarpmadan asayiş içinde dönen, ışıldayan kehkeşanlara, Yeryüzüne pamuk yumuşaklığında inerken kimseyi incitmeyen kar tanelerine, içimizin yokuşlarında yorulduğumuzda, sıkıntılarımızı örtüp bizi dinlendiren geceye, uyanabildiğimiz her gecenin sabahına aşığım.
Hastalığımda, sağlığımda, iyi günlerimde, acıyı taa yüreğimde hissettiğim zamanlarda yanımda olduklarını sonsuz hissettiğim canım dediğim, canımdan öte dostlarıma aşığım.
Boyumla bir olmuş hatta boyu boyumu geçmiş, akıllı, fikirli, edepli, gül yüzlü, güneş gözlü, yüreğimin sıcağı evlâtlarıma aşığım.
Hmm birde gözleri bana değdiğinde yeniden doğuyormuş gibi olduğum ve huzurla, mutlulukla, coşkuyla bin defa varlığına şükrettiğim Zeynep insanıma, güzel torunuma aşığım.
Hele bir de kara gözleriyle yüreğimin en müstesna yerinde sakladığım, Selim yavruma, canım ciğerim torunuma aşığım.
Eh bu kadar aşk olunca kelimelerim kalemimden dökülüp kâğıtta can bulurken elbette ben size Mâşuk gibi gözükebilirim.
Ben beni bilirim, siz ne düşünürsünüz onu bilemem.
Lakin adı başka, dünyalık bir aşkla mezcetmeyin beni dostlar. Ben Rabbimin bana ikramı olan nimetlere aşığım Vesselam.
Huzurlu vakitler dostlar, Yüreğimiz kıymet bilene emanet. Rabbim hepimizin dünya ve ahiretini mamur eylesin. Amin.