Ah! Zaman

Zaman...
Acımasız ve hızlı akan.
Bir an-ı seyyaledir yaşanan,
Tatlı bir hüzün. Resimlerde kalan.
Dün çoktan yitip gitti,
Yarın; umutla bel bağlanan.
Hani nerde sevdiklerim?
Nerede, şen-şakrak kahkaha atan?
Bir avuç toprakta,
Sessiz-sakin yatan?
Zaman...
Ah! Zaman...
Her dem, buruk bir acıyla hatırlanan.
Bir rüya. Bir nefes. Bir saniyelik mola,
Hayat bu aslında, ey kendini lâyemut sanan.
Tek saltanat, tek sermaye,
Dua ve ibadettir ey insan.
Kullukla yükselir ruh.
Kullukta bulur huzuru,
Kulca eğilince başlar,
İşte o an, ebedileşir zaman.
Cennete lâyık bir hâl alır,
Alâ-yı illiyine yükseltir İMAN.
Zaman...
Nefsini put eyleyen her fani,
Kabirde şimdi manâya kafa tutan.
Hesap çetin derler. Evet.
Lâkin: Kimilerine kolaydır dostum.
Kulca, insanca, edeble, mü'mince, rıza üzre yaşayan.