Türk edebiyatının müstesna kalemlerinden, şiirleriyle gönüllerimize dokunan, fikirleriyle ufkumuzu aydınlatan Yavuz Bülent Bakiler, Hakk’ın rahmetine kavuştu. Onun vefatı, yalnızca ailesi ve sevenleri için değil, Türk edebiyatı için de büyük bir kayıptır. Çünkü o, kelimenin hakkını veren, mısralarıyla kalpleri inşa eden, fikriyle milletine yön göstermeye çalışan bir münevverdi.
Bakiler, şiirlerinde yalnızca bireysel duyguları değil, milletin çilesini, tarihimizin sancılarını, coğrafyamızın hüznünü de dile getirdi. Onun şiirlerinde Anadolu’nun bağrındaki türküler yankılanır, Türkistan bozkırlarının rüzgârı eser, Karabağ’ın acısı gözyaşlarına karışırdı. Her satırında milletine olan sevgisini, imanla yoğrulmuş bir aidiyet şuurunu görmek mümkündü.
Bugün aramızdan ayrıldı ama sözleri bizimle kalacak. Bir şair, bir yazar, bir düşünce adamı ölmez; kelimeleriyle yaşamaya devam eder. Yavuz Bülent Bakiler de işte böyle bir isimdir. Onun ardından yalnızca bir edebiyatçıyı değil, aynı zamanda bir dava adamını, kalbiyle yazan bir şairi uğurluyoruz.
Bu topraklar onun şiirleriyle daha çok sevilmiş, tarihimiz onun mısralarıyla daha derinden hissedilmiş, yarınlarımız onun fikirleriyle daha berrak görülmüştür. Onun edebiyat anlayışı, genç kalemlere yol gösterecek; milletini, dilini ve kültürünü seven her yüreğe ilham olmaya devam edecektir.
Şimdi bize düşen, onun eserlerini okumak, fikirlerini yaşatmak ve kelimeleriyle kurduğu o manevi köprüyü gelecek nesillere aktarmaktır. Çünkü şairler, asıl miraslarını mısralarında bırakırlar.
Allah rahmetiyle muamele eylesin, mekânın Cennet olsun Yavuz Bülent Bakiler… Sen artık satırların arasında, dualarımızda ve kalplerimizdesin.